یک مخزن کرایوجنیک Dewar (به نام “جیمز دوئر”) نوع خاصی از فلاسک خلاء است که برای ذخیره سازی cryogen ها (مانند نیتروژن مایع یا هلیوم مایع) استفاده می شود که نقطه جوش آنها بسیار پایین تر از دمای اتاق است.
فلاسک خلاء که همچنین به عنوان یک فلاسک Dewar ، بطری Dewar یا ترموس شناخته شده است، یک مخزن ذخیره عایق است که به طور بسیار قابل توجهی زمان تغییر دمای محتوای آن طولانی است. این نوع فلاسک در سال 1892 توسط سر جیمز دوئر اختراع شد، فلاسک خلاء شامل دو فلاسک است که در داخل یکدیگر قرار گرفته اند و در گردن به هم متصل شده اند. فضای بین دو فلاسک خلاء است که به طور قابل توجهی انتقال حرارت را از طریق هدایت یا convection کاهش می دهد.
فلاسک های خلاء بیشتر برای نگه داشتن نوشیدنی های گرم یا سرد برای مدت زمان طولانی و برای بسیاری از اهداف در صنعت استفاده می شود.
